Όλοι γνωρίζουν ότι απαιτείται μεγάλη ποσότητα νερού στην επεξεργασία προϊόντων σόγιας, οπότε είναι αναπόφευκτο ότι τα λύματα θα δημιουργηθούν. Επομένως, ο τρόπος αντιμετώπισης των λυμάτων έχει γίνει ένα δύσκολο πρόβλημα για την αντιμετώπιση των επιχειρήσεων επεξεργασίας προϊόντων σόγιας.
Κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας των προϊόντων σόγιας δημιουργείται μια μεγάλη ποσότητα οργανικών λυμάτων, η οποία χωρίζεται κυρίως σε τρία μέρη: το νερό που απορροφάται, το νερό καθαρισμού της παραγωγής και το κίτρινο νερό. Συνολικά, η ποσότητα των αποβλήτων που απορρίπτεται είναι μεγάλη, με υψηλή συγκέντρωση οργανικής ύλης, σύνθετη σύνθεση και σχετικά υψηλό COD. Επιπλέον, η ποσότητα των λυμάτων που παράγονται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας προϊόντων σόγιας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης.
Σύμφωνα με τις απαιτήσεις των πελατών, ο σχεδιασμός αυτός υιοθετεί τη μέθοδο επίπλευσης αέρα. Η διαδικασία επίπλευσης αέρα χρησιμοποιεί μικροσκοπικές φυσαλίδες ως φορείς για να προσκολληθεί και να αφαιρέσει μικρά έλαια και αιωρούμενα στερεά από τα λύματα, επιτυγχάνοντας προκαταρκτικό καθαρισμό της ποιότητας των υδάτων, δημιουργώντας ευνοϊκές συνθήκες για επακόλουθες μονάδες βιοχημικής θεραπείας και μείωση του φορτίου θεραπείας των επακόλουθων βιοχημικών σταδίων. Οι ρύποι στα λύματα χωρίζονται σε διαλυμένη οργανική ύλη και αδιάλυτες ουσίες (SS). Υπό ορισμένες συνθήκες, η διαλυμένη οργανική ύλη μπορεί να μετατραπεί σε μη διαλυτές ουσίες. Μία από τις μεθόδους θεραπείας λυμάτων είναι η προσθήκη πηκτικών και κροκιδωτών για να μετατραπεί το μεγαλύτερο μέρος της διαλυμένης οργανικής ύλης σε μη διαλυτές ουσίες και στη συνέχεια να απομακρυνθεί όλες ή οι περισσότερες από τις μη διαλυτές ουσίες (SS) για να επιτευχθεί ο στόχος του καθαρισμού των αποχρώσεων, η κύρια μέθοδος για την ανάληψη SS είναι η χρήση του αέρα. Μετά την αντίδραση δοσολογίας, τα λύματα εισέρχονται στη ζώνη ανάμειξης του συστήματος επίπλευσης αέρα και έρχεται σε επαφή με το απελευθερωμένο διαλυμένο νερό, προκαλώντας τη προσκόλληση των πιλότων σε λεπτές φυσαλίδες πριν εισέλθουν στη ζώνη επίπλευσης αέρα. Κάτω από τη δράση της πλευστότητας του αέρα, οι Flocs επιπλέουν προς την επιφάνεια του νερού για να σχηματίσουν αφθονία. Το καθαρό νερό στο κάτω στρώμα ρέει στη δεξαμενή καθαρού νερού μέσω ενός συλλέκτη νερού και ένα μέρος του ρέει πίσω για διαλυμένη χρήση αερίου. Το υπόλοιπο καθαρό νερό ρέει έξω από τη θύρα υπερχείλισης. Αφού η πλωτή σκωρία στην επιφάνεια του νερού της δεξαμενής επίπλευσης αέρα συσσωρεύεται σε ένα ορισμένο πάχος, αποδίδεται στην δεξαμενή ιλύος επίπλευσης αέρα με ξύστρα αφρού και εκφορτώνεται. Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα των ειδήσεων για περισσότεραεπιχειρηματικές ειδήσεις.
Χρόνος δημοσίευσης: Μαρ-08-2024